insan nefsi guzel seylere bakmaya duskundur goz kalbin elcisidir onu vazifelendirir arastirmaya gonderir guzel ve manzarali birsey bulmussa mennuniyet duyar fakat gor bir cok defa kalbin basini belaya sokar zira oyle guzellikleri haber verirki ne hepsini elde etmeye nede ayriliklarina tahammulune kalbin gucu yeter bakislarini allah in izni haricinde saliverenlerin hasretleri devamli olur.cunku bakmak sevgiyi dogurur va kalp bir alakaya sahip olur sonra bu alaka kuvvetlenir vurgunluk derecesine gelir ve kalbi kaplar goz bakmaya devam ettikce vurgunluk hali kalp ten arinmayacak bir sevgi halini alir sonra bu asiri sevgi aska doner ve cilginlik halini alir artik kalp kole olmustur ve layik olmayana kulluk yapmaya baslar butun bunlar bakmanin cinayetleridir bir emir iken simdi bir esirdir o kalp dustugu haller icin gozden dert yanar goz ise ben senin memurunum der bana vazife veren sen degilmiydin butun bunlar allah in sevgi ve bagimliligindan bos kalan kalplerin belasidir kalp allahi sevmek icin yaratilmistir bu yuzden sevgilisi o degilse kullugu baskasinadir....